Afgelopen woensdagavond hebben de leden van Airchestra weer flink geoefend, onder de enthousiaste leiding van achtereenvolgens Johan Olof en Egbert Kreiken. Nieuwkomers Raymond (trompet) en ik (viool) werden na een warm onthaal met koffie/thee en de wereld aan koekjes, ondergedompeld in de gevarieerde melodieën van Rossini. Daarin komt de interactie tussen blazers en strijkers heel mooi uit de verf. In het bijzonder viel er te genieten van de tonen van de fagotiste, die de noten en het ritme al flink in de vingers heeft! Ook Cora (hobo) was er vanavond weer bij om de blazers te versterken. Bij de strijkers nam Jeannine als invallende concertmeester met verve de leiding. Ze hielp de 3-man sterke eerste vioolsectie door de snelle, hoge loopjes en ze gaf ons allen een indruk van het beoogde, muzikale resultaat in juni. Dank Jeannine!

Het was interessant te ervaren hoe groot de invloed van de smaak van een dirigent op de klanken van een orkest kan zijn. Waar de enthousiaste Johan voor de pauze van de cellisten en tweede violen een grillig staccato bij Rossini verlangde, oefende Egbert met hen op een warmere klank in datzelfde stukje, met vanzelfsprekend een heel ander effect. Beiden waren zo bescheiden om te vermelden: “Dit is hoe ík denk dat het moet klinken”. Dergelijke subtiele variaties bieden natuurlijk een oneindig scala aan muzikale mogelijkheden. Hoewel wij nu nog flink repeteren op noten en ritmes, ben ik heel benieuwd wat voor versies wij uiteindelijk van de stukken zullen neerzetten met elkaar!
Tenslotte was Airchestra:
             D-2
     vc-2 vi2-4 vi1-3fa-1 kl-1 ho-1 fl-1 hn-1
 trbn-1 tpt-2 perc-0 pf-0

Groet, Suzanne

Share Button

0